İşte Yâr...

İşte Yâr. Şu şem'in ışığında, uykusunda olsa dâhi gölgesiyle bir meşk ediyor. Gölgesi dâhi pür-endam. 
Yıllarca sayıkladığım hayâl o. 
Dudağımdaki kırık tebessüm, sözümdeki kısık nidâ o. 
Ezelden alnıma ve dâhi ânıma yazılan isim o. 
Esma öğretilirken bana fısıldanan ve gözlerime nakşedilen cisim o. 
O benim vuslat çiçeğim. Benim vuslat-ı zehram o. 
Ne güle benziyor ne nergise. Ne lâle gibi duruyor ne benefşe. 
Onun bir eşi varsa, bu diyârda değil...