Şimdi sana dönmek var sevgili...

Şimdi sana dönmek var sevgili.
Ama artık gücüm yok;
Yalanları arkama alıp yola çıkmaya,
Yalandan kurduğum mutluluklara ,
Gerçeklerin esip savurmasına,
En sağır hâlinde bağırmaya,
Sana laf anlatmaya gücüm yok...

Mavallarla yıkıp giderken,
Kalbimdeki bu cumhuriyeti;
Issız bırakırken bu şehri
Ve ben,
Tek başıma ağlarken bunca zaman sonra,
Bana söyleyebilecek en ufak bir özrün yok.

Asılı bıraktığın,
Soru işaretlerinin ardında bırakırken izini,
Ben bitirmeye çalışırken bendeki seni,
Dudaklarına vurduğum kilitleri,
Şimdi açmaya niyetim yok...

Şimdi sana dönmek var sevgili.
Kalbimin en derin yerinde, neşter gibisin;
Adın geçtikçe hareket ediyor,
Yaralıyorsun en sağlam yerlerimi...

Nasıl da kanatıyorsun bilmeden.
İzin kalıyor geçtiğin her hücremde.
Gidişinle açtığın yaraları,
Dönüşün kapatmaya yetmiyor...
Anladım artık, sen bile merhem olamıyorsun,
Kanattığın yerlerime...

Şimdi sana dönmek var sevgili.
Aklımın en hatırlanası yerindesin aslında.
Her şey seni hatırlatıyor istemeden.
Her şeyin adı sen sanki...

Ben,
Gözbebeklerinde kendimi görmeyi özledim sevgilim
Merak ettiğim sadece şu ki;
Aklına geldiğim oldu mu hiç geceleri?
Göz kapaklarının ardında saklı mıydı sûretim?

İçin rahat uyudun mu benim yastığım ıslakken?
Sen hiç kendini, bir hiç olarak gördün mü bensizken?
Çâresiz kaldın mı benim kadar?
Sevmeden sevildin mi?

Sığındın mı bir insana; tereddütsüz inandın mı?
Sen hiç tanımadığın bir yolda,
En ıssız sokağında tek bırakıldın mı?
Bulanık sularda duru bir yüz aradın mı?

Şimdi sana dönmek var sevgili.
Ama benden geriye sana harcayacak
Ben kalmadı ki.
Onca yitirilenlerin ardından,
Parçaları kaybolmuş bir puzzle'ı
Tamamlamak kadar zor artık, bir araya gelmemiz...

Gidişinin ardından
Öyle bir yorgunluk bıraktın ki
Yıllarca uyusam geçmeyecek
Bilirim...

Bilirim sensiz doğacak güneşler,
Sensiz batacak...
Sensiz bitecek günler ve ben
Yokluğuna sığınacağım bu kez.
O bırakmayacak beni;
Senin gibi...

Şimdi sana dönmek var sevgili;
Ama siyahlığına alışmışken karanlık gecelerimin,
Tekrar güneşim olmana hazır değilim...
Kırıklarla yaşamaya alışmışken,
Tekrar tuzla buz olmaya tâkâtli değilim...

Şimdi sana dönmek var sevgili.
Ama üzgünüm;
Çünkü sana dönmek demek,
Kendime ihânet etmek demek;
Bilirim...